 |
Als er iets gevraagd wordt in deze tijden van recessie dan is het wel, creatief zijn, het net even anders doen, innovatief, onderscheidend. Dus ‘out of the box’ denken en handelen. De geschiedenis laat ons zien dat ‘out of the box’ denken nieuwe, innovatieve producten en/of diensten opleveren waarmee meer omzet en winst gerealiseerd kan worden en de recessie kan worden omgebogen. In het verleden zijn er voorbeelden ten overvloede. Twee voorbeelden: in de jaren 80 de introductie van de PC en in de jaren 90 de introductie van de spelcomputer.
Wat ik hierbij opmerkelijk vind is dat er bijna nooit, ook niet bij deze twee voorbeelden, sprake is van een geplande en projectmatige aanpak met als doel te komen tot een nieuwe, innovatieve producten en/of diensten. Er was niet iets van een brownpaper sessie, of het bij elkaar brengen van een dreamteam met de opdracht ga ‘out of the box’ denken en kom met een innovatief product en/of dienst. Logisch want zo werkt het ook niet.
Ken Kutaragi
Hoe werkt het dan wel? Als ik de spelcomputer en meer specifiek de Playstation als voorbeeld neem: Begin jaren 90 was het de digital researcher Ken Kutaragi van Sony die zijn dochter zag spelen met een videogame. Hij dacht ‘out of the box’ en zag de potentie en raakte gepassioneerd. Als enige in die tijd en tegen de stroom in. Sterker, hij was bijna ontslagen bij Sony omdat hij deels ‘in de baas zijn tijd’ zijn passie aan het ontwikkelen was: de spelcomputer. Niemand binnen Sony deelde zijn mening en zag de potentie. Gelukkig maakte zijn demo, de SPC700 chip, wel indruk op de toenmalige ceo van Sony, Norio Ohga en kreeg hij de ruimte en budget dit verder te ontwikkelen met als resultaat de Palystation 1 spelcomputer. Een nieuwe gigantische industrie was geboren met veel, heel veel meer omzet en winst voor Sony.
Wie wil dit succes nu niet herhalen binnen zijn eigen organisatie? Maar hoe dan? Wat is er nodig om deze nieuwe, innovatieve successen te laten ontstaan en groeien. Kun jij of het management randvoorwaarden en condities scheppen die dit stimuleren? Ik denk van wel.
Patroon
“Als we doen wat we altijd hebben gedaan, krijgen we wat we altijd hebben gekregen” is een bekende one-liner. Zo komen we er dus niet. We willen het juist anders. Ik denk dat dit besef het startpunt is. Hoe doe jij het eigenlijk? Hoe benader je klanten, hoe ga je om met klachten, hoe ga jij om met weerstanden? Wat zijn steeds terugkerende ervaringen in jouw carrière? Welke barrières komen elke keer weer in je gedachten? Kort en goed, wat is jouw patroon? Het inzicht krijgen hierin is de eerste stap om het anders te gaan doen. Pas nadat ik inzicht had gekregen in mijn patroon van ‘helper’ willen zijn, kon ik het anders gaan doen. Helper zijn is fantastisch want je krijgt dan vaak applaus, dit applaus stimuleerde mij in het vasthouden van mijn patroon. Echter, zoals zo mooi in de Karpman-Dramadriehoek aangegeven, de helper zorgt er ook voor dat het slachtoffer, slachtoffer blijft. Of anders, ouders die hun kinderen onvoldoende leren voor zichzelf te zorgen, maken de kinderen op een bepaalde manier hulpeloos. Deze kinderen blijven hulp nodig hebben en vaak is er dan wel een redder die deze hulp ook biedt. In al mijn ‘reddingen’ hield ik dus mijn slachtoffer in de slachtoffer rol. Auw!
Inzicht in jouw patroon gaat helpen om echt ‘out of the box’ te denken. Je kunt hier zelf mee aan de slag, het management kan hier inspireren en ruimte voor vrijmaken in plaats van een brownpapersessie. Zodra je inzicht hebt in je patroon, jouw box, krijg je een keuze. Je kunt kiezen om te blijven doen zoals je het altijd hebt gedaan of je kunt kiezen om het anders te doen. Een keer ‘out of the box’ te gaan denken en handelen. Dus, om ‘out of the box’ te kunnen denken en handelen moet je je eigen box wel kennen. Raak gepassioneerd en ga het anders doen, wellicht tegen de stroom in. Zo werkt het volgens mij wel om onderscheidend en innovatief te worden.
Leuk als je reageert. Heb je interesse om je eigen patroon helder te krijgen, laat het mij weten.
Fred Steutel
|
|
Volg ons: